Snel heen, langzaam terug..........

Dag 12

Reis snel heen en langzaam terug. Een 'regel' waaraan niet iedere Caminoloper zich kan houden. Zelf zal ik woensdag snel terugvliegen naar Nederland. Maar na het afsluiten van mijn wandelingen heb ik wel tijd genomen. Vier dagen om rustig weer aan het andere ritme en leven te wennen. Uitslapen, lang ontbijten, wandelingetje, praatje, dingetjes kopen en meer van dat soort simpele activiteiten.

Gisteravond keek ik 'met het bord op schoot' voetbal. Van de eigenaar/ober van mijn hotel mocht ik in de lobby van het hotel avondeten. Daar hing de twee vierkante meter grote flat screen. Nog een geluk dat er geen twee hingen met verschillende programma's erop. Kom je hier echt tegen in kroegen en bars.

Barcelona tegen Juventus. Ik was voor Barcelona. Leek me beter. Fout dus. Half liggend in twee banken enkele goed gevulde Spaanse heren. Uit Galicië. En Galicië is geen Spanje. Huh? Heb ik iets gemist?

Toen ik bewonderend reageerde op het eerste doelpunt van Barcelona ontsnapte ik nog net aan de dood. Juichen voor Barcelona in Galicië doe je beter niet. Het is alsof Limburgers voor België zijn als dat land tegen Nederland verliest.

Vanochtend met de sneldienst van Finisterre na Santiago. Hotel al besproken. Compostella opgehaald en even koffie gedronken in De huiskamer der lage landen. Een initiatief van het Nederlands Jacobs Genootschap.
Op het terras daarna maakte ik weer kennis met de prijzen voor geneugten zoals we die in Nederland gewend zijn. Gelukkig. Ik kan zo moeilijk wennen aan een flesje wit voor € 3,- en een kopje koffie voor €1,10.

Als je een wijntje en een tosti bestelt, krijg je je wijntje gelijk met je tosti. Niet handig. Breng direct de wijn, wacht even met de tostie en goeie kans dat je bij het serveren van het ding nog een wijntje verkoopt. Moeten ze hier leren. Anders komt dit land er nooit bovenop.
Nog zoiets. Dönner Kebab restaurants zie je hier bij de vleet. Denk niet dat je van het eten van een broodje Dönner Kebab ook maar een gram afvalt. Mooi niet. Eet je veel Dönner word je gewoon dikker. Echt dikker. Noem zo'n broodje dan niet Dönner maar Blöber Kebab. Maar dat even terzijde.

Morgen gladiool in Arjan binnen. Heb op zijn verzoek al twee nachten in 'mijn' hotel geboekt. Morgenavond elkaars voeten bekijken en Tigris eten. Tigris zijn schofterig lekkere mosselen, volgens Arjan. Bij mij zullen ze onder volledige narcose intraveneus worden ingebracht. Ik vind ze namelijk om te k.ts.n, maar wil geen spelbreker zijn. Narcose dus.

Dit is mijn laatste bijdrage. Over hoe ik in een bus naar Porto rijd en in een vliegtuig naar Nederland vlieg, kan ik geen zinnig verhaal maken en daarin is ook niemand van jullie geïnteresseerd. Hoop ik.

Ik liep met veel plezier m'n kilometers. Heb me geen dag verveeld. Was alleen als ik het wilde en vond contact als ik het nodig had. Enkele weken De Camino lopen is vooral een wijze van leven en ontmoeten en daarmee meer dan een wandeltocht. Het kost me geen enkele moeite om met 12 mensen op een zaal te slapen en ben ook zo weer gewend aan een drie sterren hotel.

Ik ben dankbaar dat Bouwien me weer liet gaan en dat ik in staat ben deze inspanningen fysiek te kunnen leveren. Het is een gift. Ik ken veel mensen die het met minder moeten doen. Ik moest af en toe een pijntje wegslikken maar ik zou het zo weer doen!