De laatste ronde

Padron - Santiago de Compostela 25 km.

We zagen de voorstelling van Youp. De dag na zijn black out. Iedereen was benieuwd en wat gespannen. Youp ook, denk ik. Hoe zou het gaan, weer z’n tekst, de draad en zelfvertrouwen kwijt? Schielijk verdwijnen dan maar tussen de coulissen en nooit meer terug komen? Omdat het niet meer gaat, niet meer leuk is en als een verplicht kunstje voelt?

Het werd een geweldige voorstelling met een openingsapplaus zoals hij wellicht nooit eerder kreeg. Kippenvel . Youp stopt nu hij nog succes heeft, de zalen vol zitten en hij het optreden zelf ook nog leuk vindt.

Ik ben geen Youp maar Ap. Ook één lettergreep, dat wel. En ik doe een Van ‘t Hekje. Omdat ik Camino’s lopen één van de leukste dingen vind die ik ooit deed, omdat ik er nog altijd plezier aan beleef en omdat het me nog steeds goed afgaat. De herinneringen aan al die tochten koester ik en neem ik de rest van m’n leven met me mee. Maar ik wil voorkomen dat er een keer komt dat ik moet zeggen: ‘ mwah….kweeniet……viel eigenlijk een beetje tegen…kreeg ook teveel pijntjes…vond het eerlijk gezegd ook wat te druk…en, en, en’.

Dat gaat gelukkig niet gebeuren want ik stop met dit soort lange marsen. De onuitwisbare herinneringen zijn me te dierbaar om ze te laten verpesten.

Bovendien wil ik ook niet meer zolang alleen van huis zijn maar meer dingen samen doen met Bouwien. Goeie kans dat we niet het eeuwige leven hebben dus we hebben ook niet meer alle tijd van de wereld. Dus genieten nu het nog kan. En dat is ook een weekje Sneekje, het Pieterpad fietsen, mooie voorstellingen bekijken en in de tuin zitten met een boek.

Deze Camino Portugese Coastal is een juweeltje. Net geen 300 km en niet al te moeilijk. Dat vinden steeds meer wandelaars en in het weekend hele pelotons mountainbikers. De meesten op spierkracht en ook steeds meer mountainbikes met elektrische aandrijving op een batterij waarmee je een DC-9 aan de praat krijgt.

Ik heb genoten van deze, voor mij, nieuwe route. Door in hotels te overnachten moet je de ontmoeting met andere wandelaars wel zelf actief zoeken. Is niet mijn sterkste kant. Maar bij de pleisterplaatsen doen zich voldoende mogelijkheden voor. Het besluit om na een paar dagen de zware rugzak door Top Santiago te laten vervoeren, was één van de beste van de laatste decennia. Dat het direct de eerste keer fout ging, hield mij de rest van de trip scherp. Alleen nog zelf - en niet een receptionist van het hotel - de communicatie over het vervoer per app, mail en betaling zelf geregeld.

En nu ben ik in SdC en het voelt als je favoriete jas. Koffie en praatje in het Huis van de Lage Landen, Compostela opgehaald en traditie getrouw een terras betrokken, een mooie witte wijn besteld en me een bord Iberico ham laten brengen.

Ik voel me bevoorrecht .