Fanmail

Veel B-artiesten in Nederland laten hun fanmail door copywriters beantwoorden. Ik niet. Ik beantwoord alle vragen zelf. Kleine moeite Er zijn nu eenmaal dingen die jezelf hoort te doen.Van de afgelopen dagen heb ik wat vragen verzameld.

Zonder namen te noemen, loop ik ze even langs.

1) Deze Camino is redelijk druk. Drukker en gemakkelijker dan de Camino Central die ik in 2015 liep. Er lopen altijd minstens zo’n vijf a zes lopers voor en achter binnen je gezichtsveld. Bij de koek-en-zopies zie je pas echt hoeveel er en-route zijn. Wachtrijtjes voor de uitgifte balie is geen uitzondering. En loop je ineens helemaal alleen en heb je dat na een kwartiertje pas in de gaten dan liep je FOUT! Maar ja, wie doet dan ook zoiets stoms.

2) Ik heb een paar keer flink geluk gehad. Tasje bijna kwijt, later m’n stok in een winkel laten staan (teru-hug!), bediening die m’n zonnebril komt nabrengen als ik net de pas erin wil zetten en de rest vertel ik niet eens. Nou vooruit dan: vulde voor de rugzak transporteur Top Santiago het verkeerde hotel in waar het ding moest worden opgehaald. Blijft zo’n chauffeur een half uur wachten, bellen met de centrale die vervolgens mij appt …..pffft. Prachtig toch? Voor hetzelfde geld laten ze hem staan en ben ik weer €25.- kwijt aan taxikosten om het ding te laten ophalen. Nou dit is het wel zo’n beetje. Ik heb dus [e-1f340] en het oogje in het zeil van m’n engelbewaarder. Ik weet nu, dat er een engelbewaarder bestaat. Je kunt haar niet zien als ze zachtjes…..……..Hé, daar zou best eens een liedje in kunnen zitten.

3) m’n rug is zeer tevreden, de heupen swingen weer en m’n voeten lopen als een trein. Rare zin eigenlijk. De conditie gaat met sprongen vooruit. Rare zin eigenlijk. Met de menselijke snelheid door de wereld stappen, is heerlijk. En is de mens niet geschapen om te lopen? Miljoenen jaren geleden, deden we niet anders. Goeie zin eigenlijk.

4) Is dit de mooiste Camino tot nu toe? Als ik naar de totale beleving kijk, was het de eerste in 2014. De Camino Francais 800 km. Overweldigend, ontroerend, louterend en nederig. De mooiste qua natuur en omgeving is deze. De westkust van Portugal en Spanje is geweldig en kent gelukkig niet de drukte van de Spaanse Middellandse zeekust. Bovendien is deze tocht niet zo loei moeilijk.

De tocht van vandaag was prachtig. Mooi zicht op de Oceaan links en rechts de bergen die je verder met rust lieten. Dit was wel de route die, ongelogen, van het begin tot het eind bebouwing had. Twintig -20- kilometer aaneengesloten bebouwing. Als je de ruime percelen om de prachtige huizen meerekent. Het nadeel van steeds hebben van bebouwing, is dat je systeem denkt: we zijn er bijna. Is niet zo weet jij natuurlijk wel want voor 20k kun je gerust 6 uur stappen (met rust) uittrekken. Het is de voortdurende innerlijke strijd tussen ‘wat is wandelen hier heerlijk, moet je nou eens kijken’ en ‘ ik zou d’r nu eigenlijk ook wel willen zijn’. Bij dat laatste gevoel is voortdurende bebouwing dus funest. Ook al heb je een horloge.

Morgen sluit deze Camino aan op Central. Wordt het nog een beetje drukker. Het landschap wordt wisselender. Daar hou ik van. Weilanden door, rommelige paadjes, een bergje over, stukje strand, af en toe een stadje…..mooi vooruitzicht