Lepeltje, lepeltje......
Door: Ap
28 Mei 2015 | Portugal, Ponte do Lima
Dag 3, Tamel S. Pedro Fins - Ponte do Lima 24 km = 78 km
Met de Nederlandse tafel ( 3 mannen en 1 jonge dame) spraken we gisteravond dus af dat we, om de hitte voor te zijn, vroeg zouden starten. Zeg maar gerust heel vroeg: 5 uur. Dat haalde ik niet helemaal. De mannen waren me net een kwartiertje voor. De jongedame keerde zich toen nog eens om. Waarom ook niet.
Na een klein uurtje had ik de mannen weer ingehaald. Samen liepen we verder. Het werd vandaag bijna dertig graden en zo goed als windstil. Af en toe bij het binnen gaan van dorpjes stonden er waarschuwingsborden: rond, wit met rode rand en het getal 30. Pas op, het kan vandaag wel 30 graden worden, betekent dat. Ik zag zelfs borden met 50 en 70. Moet er niet aan denken.
Weinig restauratieve voorzieningen langs de route. We moesten eerst 12 km wegstappen voor koffie, broodje, ice-tea en nog zo het een en ander. Alle Caminogangers verzamelden zich daar dus voor hun eerste stop. Gezellige boel. Twee nestjes Italianen voegden zich daar samen tot één groot nest. En dat was te horen.
'Ap, als je het te langzaam vindt gaan, kun je wel in je eigen tempo door lopen hoor', boden mijn metgezellen me aan. Goedbedoeld, echt waar. Maar tempo maken had vandaag geen zin omdat Ponte do Lima (24 km) toch het eindpunt zou worden. Het stuk van 18 km daarna heeft geen overnachting mogelijkheden en maar één koffieboer. Dat stuk plak je er niet graag aan vast met deze weersomstandigheden.
En langzaam ging het. Na meer dan 7 uur tikten we pas de Ponte aan. Lichtelijk uitgewoond en oververhit.
Het was duidelijk:'we nemen een hotelletje'. We hoefden niet eens te stemmen. De Toerist Office bracht uitkomst. Arc'otel, recht tegenover de Albergue Municipal ( 41 stapelbedden ) die pas om 16.00 uur open ging. Voor de deur alle rugzakken van de Italianen die een stukje verder op het terras zaten, hoorden we. Het liep tegen één uur. Lange zit dus.
Vriendelijke ontvangst in het hotel. Er was snel een single room voor mij gevonden en de beide andere mannen konden op een double room. 'Toch wel twee gescheiden bedden?' Nee, die zaten niet in het pakket. Gaan we toch lepeltje lepeltje opperde één van de twee. Met een lichte schok maakte de ander aan alle onduidelijkheid definitief een einde. Met deze temperaturen lepeltje lepeltje in één met een oververhitte wandelaar leek hem geen optie.
Ik gaf hem hartgrondig, overtuigend en zonder enige aarzeling gelijk en zei:' Tja.'
Morgen nog hitte en dan gaat de temperatuur via 25 naar ruim 20. Ook goed. Nog twee dagtochten dan ruil ik Portugal in voor Spanje.
Met de Nederlandse tafel ( 3 mannen en 1 jonge dame) spraken we gisteravond dus af dat we, om de hitte voor te zijn, vroeg zouden starten. Zeg maar gerust heel vroeg: 5 uur. Dat haalde ik niet helemaal. De mannen waren me net een kwartiertje voor. De jongedame keerde zich toen nog eens om. Waarom ook niet.
Na een klein uurtje had ik de mannen weer ingehaald. Samen liepen we verder. Het werd vandaag bijna dertig graden en zo goed als windstil. Af en toe bij het binnen gaan van dorpjes stonden er waarschuwingsborden: rond, wit met rode rand en het getal 30. Pas op, het kan vandaag wel 30 graden worden, betekent dat. Ik zag zelfs borden met 50 en 70. Moet er niet aan denken.
Weinig restauratieve voorzieningen langs de route. We moesten eerst 12 km wegstappen voor koffie, broodje, ice-tea en nog zo het een en ander. Alle Caminogangers verzamelden zich daar dus voor hun eerste stop. Gezellige boel. Twee nestjes Italianen voegden zich daar samen tot één groot nest. En dat was te horen.
'Ap, als je het te langzaam vindt gaan, kun je wel in je eigen tempo door lopen hoor', boden mijn metgezellen me aan. Goedbedoeld, echt waar. Maar tempo maken had vandaag geen zin omdat Ponte do Lima (24 km) toch het eindpunt zou worden. Het stuk van 18 km daarna heeft geen overnachting mogelijkheden en maar één koffieboer. Dat stuk plak je er niet graag aan vast met deze weersomstandigheden.
En langzaam ging het. Na meer dan 7 uur tikten we pas de Ponte aan. Lichtelijk uitgewoond en oververhit.
Het was duidelijk:'we nemen een hotelletje'. We hoefden niet eens te stemmen. De Toerist Office bracht uitkomst. Arc'otel, recht tegenover de Albergue Municipal ( 41 stapelbedden ) die pas om 16.00 uur open ging. Voor de deur alle rugzakken van de Italianen die een stukje verder op het terras zaten, hoorden we. Het liep tegen één uur. Lange zit dus.
Vriendelijke ontvangst in het hotel. Er was snel een single room voor mij gevonden en de beide andere mannen konden op een double room. 'Toch wel twee gescheiden bedden?' Nee, die zaten niet in het pakket. Gaan we toch lepeltje lepeltje opperde één van de twee. Met een lichte schok maakte de ander aan alle onduidelijkheid definitief een einde. Met deze temperaturen lepeltje lepeltje in één met een oververhitte wandelaar leek hem geen optie.
Ik gaf hem hartgrondig, overtuigend en zonder enige aarzeling gelijk en zei:' Tja.'
Morgen nog hitte en dan gaat de temperatuur via 25 naar ruim 20. Ook goed. Nog twee dagtochten dan ruil ik Portugal in voor Spanje.
-
28 Mei 2015 - 19:38
Ina:
Man, man, wat afzien in die hitte. Dapper hoor! Stuur maar een beetje van die warmte richting Oskerd. Groetjes en tot morgen -
29 Mei 2015 - 00:40
Bouwien:
Geef ons er maar 4 graden van, ben ik al tevreden!
Toch morgen al in Spanje en Santiago dan?
Hoever nog?
Gelukkig ben je niet alleen op de route, lijkt me saai -
30 Mei 2015 - 11:07
Kees Van Der Graaf:
Weer heerlijk om je verhalen te lezen, je blijft de humor overal van inzien, ook deze dag ondanks alle hitte!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
