Bij Santiago linksaf

Dag 8, Padròn - Santiago de Compostella + 25 + 7 die ik zoek ben maar wel heb gelopen = 242, volgens de gids de afstand tussen Porto en SdC.

Ik ben nu voor de vierde keer in SdC. Keertje op de fiets met Bouwien, jaartje daarna met de auto, vorig jaar mijn eerste Camino en vandaag als tussenstop op mijn tweede Camino. Morgenvroeg sla ik linksaf bij de Cathedraal en loop nog drie dagen naar Cap Finisterre ( + 90 ) Had ik vorig jaar al in de planning maar kon ik na 800 km niet meer opbrengen. Watje.

Ook nu, net als met de fietsen/bagage en mijn rugzak vorig jaar, brengt Soetens Vervoer mijn bagage naar NL / Wijk bij Duurstede. Daardoor reis ik straks gemakkelijk terug naar Nederland. Klein koffertje met weinig spullen. Dat koffertje bracht ik enige tijd geleden al naar Soetens/Vessem die het inmiddels heeft afgeleverd in Hotel Mexico waar in verblijf als ik over drie dagen terug ben van de Atlantische Oceaan. Soetens heeft in dit hotel zijn depot. Dat wordt voor mij dus de vijfde keer in deze mooie stad.

In dat koffertje zitten mijn toeristenkleren: witte lange pantalon, hoera polo met veel kleurige juichstrepen en blauwe boot sneakers. Toeristischer kan haast niet. Aan mij zullen ze niet zien dat ik een Camino heb gelopen.

In het weekend reis ik per directe bus naar Porto waar ik nog een dagje overblijf en dan terugvlieg naar Eindhoven. 't Is een hoop geregel maar daar hou ik van. Vooral als het uiteindelijk allemaal klopt.

Deze Camino is zwaarder dan die van vorig jaar, zei ik al. Niet door het landschap, bergen en heuvels zijn overal, maar vooral door de af en toe verzengende hitte aan het begin. Je bent al gesloopt als je begint. De voorzieningen onderweg zijn schaars. 't Is vooral zaak goed de route op papier te verkennen om te weten waar een café, koffiebak en overnachtingsmogelijkheden zijn. Reserveren zou achteraf ook niet gek zijn geweest. Als je misgrijpt ben je zomaar voor een uur of meer de Sjaak. En dat aan het einde van de dag, dus.

M'n uitrusting doet het goed. Ook de schoenen houden het redelijk goed al zijn de zolen dus te dun en de veters niet sterk genoeg. Maar ik ben's ochtends altijd beresterk.

Er lopen aanzienlijk minder Pelgrims op deze route dan die door Noord Spanje. Daar lijkt het af en toe wel de avond vierdaagse. En wat ik echt mis is een Camino-hond. Eentje die gewoon een dagje achter je aan sukkelt, voor je uit scharrelt en zo nu en dan even oogcontact met je zoekt. Wat hij of zij daarmee ook maar wil duidelijk maken, want ik ben niet zo 'in de honden',

Vriend Arjan Bouwdewijns loopt op dit moment de Camino Francés van de Pyreneeën naar SdC. Aanvankelijk met zijn vriend Peter maar die heeft moeten afhaken. Arjan ging alleen door en dat valt in hem te prijzen. Hij zit in zijn schema waarschijnlijk te ver achter mij om hem hier nog te treffen. Hij heeft nog wel een dag of tien nodig want er komen voor hem nog pittige tijden aan. Maar gelukkig leest hij deze blog niet en Marion en Bouwien moeten in zijn Whatssapp-groep natuurlijk niks zeggen.

Morgen weer een nieuw avontuur.