Ken het zijn dat ik u kan?
Door: @p
23 Mei 2019 | Spanje, Novellana
Muros de Nalón - Novellana 27 km.
‘ Hé, I ken you ‘,...... zei hij in het voorbijgaan. Of eigenlijk tijdens het inhalen. Ik had z’n driftige dribbel al achter me horen aankomen. Toen ik hem binnen gehoorsafstand van mij vermoedde, zei ik half over m’n rechter schouder: ‘quick step!’ met een vleugje bewondering want ík ging al niet langzaam.
Eenmaal naast mij keek hij me aan en herkende in mij degene met wie hij in Alvarés een biertje dronk in de Alberque waar ik een stempel voor m’n credential haalde. Ik zag toen ook wie hij was. Het was de man met het losse lange haar dat best nog eens een staartje zou kunnen krijgen. En verdomd, hij had er één. Op zich klopte de zin: ‘hé I ken you’ inhoudelijk wel. We hadden elkaar immers twee dagen geleden ontmoet. Terwijl hij z’n pas niet vertraagde riep hij nog:’ have a nice day ‘. Ik vond het bij nader inzien een opvallende conversatie tussen twee mensen die van elkaar wisten dat ze Nederlander waren. ‘You, too’, riep ik van de weeromstuit.
De Camino doet wat met je.
Soms denk ik dat mijn verhaaltjes beter tot hun recht komen als ik ze zelf voorlees. Denk maar hoe jouw
Sinterklaasgedicht uiteindelijk hardop wordt voorgelezen door de ontvanger. Nou dan !
Ik overweeg daarom een voorlees middag bij mij thuis te organiseren. Bij minimaal èn maximaal 25 belangstellenden (vol=vol) halen Bouwien en ik wat bier en wijn in huis en wat nootjes en olijven. Oké dan, ook nog chips. Ik lees dan die middag voor uit mijn eigen werk. Nogal pedant, zeg je?
Toen Simon Carmiggelt ( leest voor uit eigen werk ) dat verwijt ook kreeg zei hij:’ wie ben ik dat ik zou mogen voorlezen uit andermans werk’.
Het goede nieuws is dat ik geen last heb van mijn voeten. Mijn vaste lezers weten dat ik bij eerdere Camino’s nog wel eens in onmin kwam te verkeren met mijn twee kleine teentjes. Wekenlang wilden ze niets meer met me te maken hebben. Dat doet pijn, hoor. Je zit toch op de één of andere manier aan elkaar vast. Dit jaar is de vrede gesloten dankzij hele goeie wandelschoenen van Bever. Onthou die naam.
Ook de rugzak is steeds minder een last. Hij gaat meer en meer bij mij horen. Een enkele keer had ik hem na een koffiestop niet eens om zonder dat ik het merkte. Zo gewend raak je aan zo’n ding.
Dit laatste stukje moet ik misschien nog even goed nalezen maar dat doe ik morgen wel. Nu witte wijn met huisgemaakte aardappelkroketjes als appetizer voor het avondeten.
‘ Hé, I ken you ‘,...... zei hij in het voorbijgaan. Of eigenlijk tijdens het inhalen. Ik had z’n driftige dribbel al achter me horen aankomen. Toen ik hem binnen gehoorsafstand van mij vermoedde, zei ik half over m’n rechter schouder: ‘quick step!’ met een vleugje bewondering want ík ging al niet langzaam.
Eenmaal naast mij keek hij me aan en herkende in mij degene met wie hij in Alvarés een biertje dronk in de Alberque waar ik een stempel voor m’n credential haalde. Ik zag toen ook wie hij was. Het was de man met het losse lange haar dat best nog eens een staartje zou kunnen krijgen. En verdomd, hij had er één. Op zich klopte de zin: ‘hé I ken you’ inhoudelijk wel. We hadden elkaar immers twee dagen geleden ontmoet. Terwijl hij z’n pas niet vertraagde riep hij nog:’ have a nice day ‘. Ik vond het bij nader inzien een opvallende conversatie tussen twee mensen die van elkaar wisten dat ze Nederlander waren. ‘You, too’, riep ik van de weeromstuit.
De Camino doet wat met je.
Soms denk ik dat mijn verhaaltjes beter tot hun recht komen als ik ze zelf voorlees. Denk maar hoe jouw
Sinterklaasgedicht uiteindelijk hardop wordt voorgelezen door de ontvanger. Nou dan !
Ik overweeg daarom een voorlees middag bij mij thuis te organiseren. Bij minimaal èn maximaal 25 belangstellenden (vol=vol) halen Bouwien en ik wat bier en wijn in huis en wat nootjes en olijven. Oké dan, ook nog chips. Ik lees dan die middag voor uit mijn eigen werk. Nogal pedant, zeg je?
Toen Simon Carmiggelt ( leest voor uit eigen werk ) dat verwijt ook kreeg zei hij:’ wie ben ik dat ik zou mogen voorlezen uit andermans werk’.
Het goede nieuws is dat ik geen last heb van mijn voeten. Mijn vaste lezers weten dat ik bij eerdere Camino’s nog wel eens in onmin kwam te verkeren met mijn twee kleine teentjes. Wekenlang wilden ze niets meer met me te maken hebben. Dat doet pijn, hoor. Je zit toch op de één of andere manier aan elkaar vast. Dit jaar is de vrede gesloten dankzij hele goeie wandelschoenen van Bever. Onthou die naam.
Ook de rugzak is steeds minder een last. Hij gaat meer en meer bij mij horen. Een enkele keer had ik hem na een koffiestop niet eens om zonder dat ik het merkte. Zo gewend raak je aan zo’n ding.
Dit laatste stukje moet ik misschien nog even goed nalezen maar dat doe ik morgen wel. Nu witte wijn met huisgemaakte aardappelkroketjes als appetizer voor het avondeten.
-
23 Mei 2019 - 17:25
Erwin:
Ja,
het is afzien zo'n verhaal lezen. Het zou inderdaad veel beter zijn als het ons voorgelezen wordt. Kan ik al tickets bestellen, en pas ik nog bij de eerste 25 aanwezigen. Gaan we dan ook het theater van Wijk betreden?
Eet smakelijk,
Erwin
-
23 Mei 2019 - 17:55
Hans Heinhuis:
Ik blijf het altijd geweldig vinden, wanneer je aan het einde van de dag weer een mooie boeiende bloemlezing geeft over je belevenissen. Inderdaad heel plezierig, dat je geen pijnlijke voeten hebt, dat is dan een mooie meevaller voor het afleggen van zo'n gigantische afstand.
Een verademing, dat je momenteel mooie weer hebt.
Weer veel succes voor morgen.
Groetjes -
23 Mei 2019 - 18:31
Danielle:
Ik meld me aan bij de 25! Stukje Franse kaas erbij? Succes nog!! -
23 Mei 2019 - 18:39
Nienke:
Beste Ap.
k zit op de bank. tussen de hoestbuien door lees ik jou gezellige verhalen.
het is altijd genieten. ik hoop echt dat je ooit een boek Schrijft met daarin je smakelijke verhalen.
ik ben zeker een klant van je.
maar een middagje voorlezen uit je werk zou ik ook geweldig vinden.
k wens je wederom veel wandelplezier. met goedgemutste tenen. wel zo gezellig.
groet. nienke -
23 Mei 2019 - 18:37
Kees & Jeanet:
Wat weer een heerlijk verhaal! Wij melden ons vast aan voor de lezing! Alvast voor morgen veel wandelplezier en voor nu slaap lekker. -
23 Mei 2019 - 18:47
Bouwien:
Nu zonder e-mail adres, tip van Ineke!!
Ik wil me wel aanmelden, maar ik lees dat ik in de organisatie chips, nootjes, bier enz. zit.
Zullen we alvast plannen, dan staat dat in ieder geval vast met al die vakanties voor de deur:-)
Weer leuk!
Mannen met staartjes huh!
Mijn koffie even gehaald bij Kees en Wilma, de volgende 7 dagen geen tijd! Eten, eten, BBQ, BHV, sport,BHV, eten! En dan is het alweer vrijdag en dan nog een week mij vermaken!
Lukt nog wel denk ik, al is 3 1/2 week best een lange tijd!
Morgen weer een mooie dag voor je!
Ik ga kijken naar Merij, gala! Hadden we vroeger niet!
Slaap lekker, liefs van mij!!
-
23 Mei 2019 - 18:52
Frans En Jenny:
Ja, Ap, we melden ons aan! Leuk om je belevenissen te lezen en vast nog leuker om ze van jezelf te horen. Groetjes uit Aranjuez!
-
25 Mei 2019 - 07:21
Ineke:
Leuk!!! :-) -
28 Mei 2019 - 16:06
Sing De Vries:
Ik heb het gelezen over die man die je in haalde leuk. En ben blij dat je geen zere voeten hebt.Het schoot me vandaag eigenlijk pas te binnen . Maar geweldig dat het zo goed gaat. Groetjes ook van Roel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
